Informacje o sprzedaży serwisu The Pirate Bay wywołały słuszne obawy, że oznacza to upadek największego trackera i spore zmiany na arenie P2P. W dyskusji na Slashdocie znalazłem świetny komentarz, który przetłumaczony pozwolę sobie przytoczyć poniżej:
Pewnie, jak upadł Napster, to był koniec znanych nam sposobów dystrybucji plików MP3. A potem nadeszła era sposobów dystrybucji MP3 jakich jeszcze nie znaliśmy. Gdy upadło Audio Galaxy, pojawił się coś nowego. Supernova padła, Mininova powstała. Pirate Bay upadnie, pojawi się coś nowego.
P2P jest jak Borg, bez końca adaptujący się do nowych form ataku. Walisz do niego z fazera? Następny ma pole ochronne przed fazerami. Zmieniasz modulację promienia fazerów, to kolejny ma modulowane pole ochronne. Wyrwiesz mu rękę i użyjesz jej jako pały, aby zatłuc go na śmierć, to następny będzie miał silniejsze ramiona, których nie uda się wyrwać.
To jest właściwie zabawne, gdyż serwisy P2P opierają się na takiej samej dynamice popularności jak normalne produkty i usługi. Nadchodzi coś w rodzaju McDonald’s, monopolizuje rynek fastfoodów z hamburgerami i jednocześnie tłumi możliwość rozwoju potencjalnie lepszych sieci z hamburgerami. Jeśli by McDonald’s zwinął się jutro, zobaczylibyśmy wybuch innowacji i potencjalnie lepszych burgerów.
Podobna inercja działa w świecie P2P. Jeśli Napster nie zostałbny zniszczony, wciąż najprawdopodniej słuchalibyśmy marnych, poucinanych MP3 po dziś dzień. Ludzie mają tendencję do pozostawania przy tym, co działa, nawet gdy nie robi tego najlepiej. Zabij Napstera, a nagle otwiera się szeroko rynek na lepszych programów i protokołów, które mogą konkurować. Zlikwiduj jeden z nich, a pojawi się konkurencja nowej generacji. Działania RIAA to jak nie doprowadzona do końca kuracja antybiotykami, a sieci P2P są jak gronkowiec. Jeśli nie zabijesz go do końca, kiedyś wróci i zaatakuje ci twarz.
Tak więc, Pirate Bay nie żyje. Niech żyje P2P. Wiecie, że coś nowego nadchodzi.
Właśnie, właśnie. Resistance is futile (Opór jest daremny).